3D yazıcı, bilgisayar ortamında çizdiğimiz 3 boyutu cisimleri somut yani gerçek nesnelere dönüştürebilen makinedir. Genel olarak kulakların yeni duymaya alıştığı bu teknoloji aslında 1980'lerde bulunmuştur.
3D Yazıcı Ne zaman Bulundu?
1984 yılında ilk 3D yazıcıyı stereolithography (SLA) teknolojisi kullanarak Charles Hull tarafından bulunmuştur. 1986 yılında ise ilk 3D yazıcı şirketi olan 3D Systems kurulmuş olup resmiyet kazandırılmıştır.
1988 yılında SLA-250 adlı ilk yazıcı tanıtılmıştır ve aynı yıl Selective Laser Sintering(SLS) ve Fused Deposition Modelling (FDM) teknolojileri bulunmuştur. Bir sonraki yıl FDM teknolojisinin bulucusu Scott Crump tarafından Stratasys şirketi kurulmuştur.
1995 yılında Spectrum Z510 yazıcısı tasarlanmıştır ve bu yazıcının en önemli özelliği önceki tasarımlara göre daha iyi çözünürlüğe sahip olmasıdır. 2007 yılında Reprap projesiyle 3D yazıcılar bireyselleşmeye başlamıştır.
Çünkü asıl neden bu projeyle açık kaynak kodlu yazıcılara erişerek kullanma ve geliştirme imkânına sahip olunmuştur. 2009 senesine gelindiğinde Markerbot ve 3D Systems şirketlerinin geliştirdiği ev tipi 3D yazıcılara ilgi artışı oldu. 3D yazıcı tarihinde en önemli gelişme olarak 2007 yılındaki Reprap projesi gösterilmektedir.
3D Yazıcı Nasıl çalışır?
3D yazıcılar ile modelleme, 3D baskı ve yüzey iyileştirme yollarını izleyerek gerçek nesne üretilmektedir. Modelleme, üretilecek ürün için tasarım yapıldığı bölümdür. Farklı programlar kullanılabilmektedir.
Genellikle CAD ya da 3 boyutlu tarama sistemleri ile bilgisayar verisi üretilmektedir. Oluşturulan dosya STL formatına çevrildikten sonra baskı sürecine geçilir. 3D baskı işleminde nesne katmanlar halinde parça parça yapılmaktadır.
Genellikle bu katmanlar plastik ergitme, laser sinterleme, sterolitografi gibi farklı yöntemler kullanılmaktadır. Yüzey iyileştirme, ilk iki süreç sonrasında üretilen gerçek nesnenin hatalı kısımlarında iyileştirme ve son hale getirme işlemleri uygulanmaktadır.
3D yazıcılarında farklı yöntemler kullanılabilmektedir. Günümüzde genel olarak FDM ya da birleştirmeli yığın teknolojisi kullanılmaktadır. Bu yöntemlerde ısı ile şekillendirilebilen termoplastik polimer malzemeler kullanılmaktadır.
FDM'den sonra en çok kullanılan SLS yani seçici lazer sinterleme yöntemidir. Sinterleme, toz metallerin ısı ve basınç ile katı hale getirilmesi olarak açıklanabilir.
Başka yöntemlerde kullanılmakta olan 3D yazıcı teknolojisinde her yöntemin bir diğerine göre kullanım alanı olarak farklılık göstermektedir. Üretim hızı, malzemenin sertliği ve benzeri durumlara göre de metotlar farklılaşabilmektedir.
[rwp-review id=”0″]
